Vrouwen zijn vampieren

Nog een paar weken wachten en dan zijn ze weer volop te zien, en vooral te horen. De steekmug. Ze houden je wakker want vooral 's nachts zijn ze actief. Het gekke is dat alleen de vrouwtjes muggen steken, of beter gezegd bijten want ze hebben geen angel. De mannetjes zijn in feite heel vredelievende wezens. De mannetjes leven van plantensappen, water en nectar.  

Vrouwen zijn lastpakken

Alleen de vrouwtjes steekmuggen steken dus. Ze bijten een gaatje in de huid. Een betere benaming voor de steekmug zou dus zijn bijtmug. Na het bijten doet ze een beetje speeksel in de opening van de huid zodat het bloed lekker vloeibaar blijft. Ze steekt daarna haar zuiginstrument naar binnen en slurpt het bloed naar binnen. Dat speeksel helpt haar dus om te voorkomen dat haar zuigkanaal verstopt raakt. Verder geeft ze nog een prikkende stof af die er voor zorgt dat het bloed lekker vlot naar haar toe komt. Dat is het stofje dat bij ons zo jeukt en het bultje veroorzaakt. Ze is dus ook nog eens lui, op de normale manier gaat het haar niet snel genoeg. Dat wij mensen last hebben van dat stofje lijkt haar helemaal niks te kunnen schelen.

Zielig voor de mannetjes

Zoals eerder beschreven, de mannetjes zullen ons niet prikken. Toch zijn de klos als ik ze tegenkom in mijn slaapkamer. Een mug is 6 tot 8 mm groot en dat is dus te klein voor mij om te zien of we hier te maken hebben met een bloeddorstige vrouw of een vredelievende man. Om het zekere voor onzekere te nemen zal elke mug kennis maken met mijn elektrische tennisracket, krant of vliegenmepper. De man is dus de klos door het nare gedrag van de vrouwelijke soortgenootjes. Bij deze dus mijn excuses aan alle mannnen die ik in mijn leven platgemept heb.

Dierenpraat geweldig filmpje

Ken je de animal crackers nog van vroeger?
Met Andre van Duin die allemaal teksten insprak achter geinige dierenfilmpjes? Hier een leuk Brits voorbeeld. Ik vond het heel leuk. Giraffen, stokstaartjes haaien, er komt vanalles voorbij. Prachtig die Britse humor.



Funny - Funny Videos

link

Vogelbekdier is niet om uit te lachen

In de serie malle beesten deze keer het vogelbekdier. Hij ziet er wel heel koddig uit met zijn malle snavel. Ik denk dat andere dieren hem ook best vaak uitlachen. Misschien is dat de reden waarom ze normaal gesproken alleen door het leven gaan. Alleen in de paartijd zoeken ze een partner, maar ja, die ziet er al net zo mal uit dus dat durven ze wel.

Het vogelbekdier kan je vinden langs de oostkust van Australie. Er valt veel te vertellenm over deze rare beesten maar ik ga er een paar dingen uitlichten.

Veelvraat
Het vogelbekdier is een echte hongerlap. In een nacht kan hij wel 1 kilo eten. Het beestje weegt zelf iets meer dan een kilo. Stel je eens voor! Als ik mijn eigen gewicht in een nacht moet opeten ontplof ik maar het vogelbekdier heeft er geen moeite mee. Als we er toch eens achter zouden komen hoe hij dat doet zonder heel erg dik te worden... Dan zit Sonja Bakker ineens zonder werk.

Malle snavel
De malle snavel ziet er koddig uit maar is vooral heel erg belangrijk. De snavel is in tegenstellig tot wat je zou verwachten heel erg zacht. Er zitten heel veel sensoren in en die gebruikt hij om zijn prooi te vinden. In het water waar hij graag op zoek gaat naar zijn eten doet hij zijn ogen en oren dicht en hij kan dat met zijn snavel voelen waar zijn eten is. Is dat niet knap?

Wel melk, geen tepels
De moeder zal de eerste tijd de jongen voeden met melk. Bijna alle dieren die dat doen hebben tepels maar het vogelbekdier niet. Ze heeft klieren op haar borst. De melk lekt langs de haren en de jongen likken het op. Het is voor moeders te hopen dat de jongen wel trek hebben, al die melk in je vacht lijkt me niet prettig. Gezien de hongerige aard van het beestje zal dat wel goedkomen. Na vier maanden kunnen de jongen zelf aan hun eten komen en verlaten ze het hol.

Oh ja nog iets knaps van het vogelbekdier: ze hebben een soort zwemvliezen tussen hun tenen. Dat is natuurlijk handig onder water, dan kunnen ze lekker vaart maken maar op het land is het wat onhandig. Ze kunnen dan die zwemvliezen intrekken en dan hebben ze meer grip en handige poten om hun hol te kunnen graven. Het lijkt een pre-historisch dier maar is wel uitgerust met wat high-tech features.

Het vogelbekdier is dus een fantastisch beest, en waag het niet om hem uit te lachen!

Slimme moedermelk van Kangoeroe

Dat de natuur mooi in elkaar zit blijkt maar weer bij de kangoeroe. Als een kangoeroe op de wereld komt is hij ongeveer 2,5 cm groot, of liever gezegd, klein. Groeien doet hij verder in de buidel van de moeder. In die buidel zitten tepels en daar komt moedermelk uit.

Tot zover is het al bijzonder, maar het knappe is dat de moedermelk steeds een andere samenstelling heeft: Als de baby kangaroe gaat groeien heeft hij steeds meer energie nodig. De moedermelk past zich dan aan. In het begin is het nog vrij waterig maar naarmate de baby groter groeit zal de melk steeds vettiger worden en dus meer energie geven aan de kleine buidelbewoner. Echt een knap staaltje werk van de moeder.

Als de kangoeroe te groot is geworden om in de buidel te passen kan hij nog wel een hele tijd drinken bij moeders, hij steekt dan alleen zijn koppie in de buidel en kan zo nog steeds bij de tepels komen. Kortom, kangoeroes zijn fantastische beesten.

Knuffelig visje, die Snotolf

De naam doet misschien anders vermoeden maar de snotolf ziet er echt schattig uit. Hij heeft een plomp, hoekig lijf met 7 beenachtige stroken. Een stel leuke oogjes erbij en het is een niet te missen soort in de Nederlandse wateren. Juist ja, in Nederland. Je moet een beetje geluk hebben maar binnenkort zijn ze er weer. Normaal leven ze op grote diepte, tot wel 300 meter, maar als het tijd is om kleine snotolfjes te maken zoeken ze ondiepe wateren op, zoals de Oosterschelde. Ze wachten tot het water 5-8 graden is.

De snotolf heeft een zuignap op zijn buik, dat komt dan goed van pas want in de Oosterschelde kan het flink stromen. De mannetjes gaan in het ondiepe water liggen wachten op een een leuk vrouwtje. Het mannetje ziet er in de paarseizoen prachtig uit, hij is dan mooi rood van kleur. Na het paren dumpt het vrouwtje de eitjes en vertrekt meteen weer. In elke eitje zit een druppeltje olie als voedingsstof. Het is dus de taak van de vader om op de eitjes te letten. Best een klus want ze leggen 100.000 tot 300.000 eitjes!! Na 6 tot 8 weken komen de eitjes uit.

De eitjes worden trouwens ook wel als nepkaviaar verkocht.... zit je dus die lieve schattige snotolf emryo's te eten....eet smakelijk....

Hoeveel eet een nijlpaard?

Een nijlpaard weegt maximaal 3000 kilo dus we kunnen er van uit gaan dat hij ook veel eet. Hij eet zo'n 70 kilo gras, wortels en knollen en waterplanten per dag. Dat is dus ook meteen de reden waarom de boeren in afrika niet bij zijn als er een nijpaard op bezoek komt. Het lekkerste hapje is gras, overdag liggen ze in het water en 's nachts gaan ze het land op op zoek naar lekkere hapjes. Omdat ze 's nachts niet veel kunnen zien maken ze een spoor van poep naar hun eetplek. Een soort kleinduimpje dus, maar in dit geval kunnen we beter spreken van een grootduimpje. 

Overdag moet hij het met waterplanten doen. Ze zijn wel goed gebouwd op het leven in het water: hun ogen en neus zitten boven op hun kop dus ze kunnen bijna helemaal onder water en toch nog ademhalen en ook nog alles zien. Ze zitten in het water omdat ze slecht tegen de zon kunnen. 

Het beroemdste nijlpaard van Amsterdam was altijd Tanja, ze woonde in Artis. Ze is op eerste kerstdag in 2009 overleden. Ze is 49 jaar geworden. Fantastisch beest.

bron

De haring zegt het met scheten

foto: psd

Haringen communiceren door het laten van scheten. Dat blijkt uit onderzoek van Canadese biologen. Ze persen gasbelletjes uit hun anus. Dat geeft een knetterend geluid. Ze doen dit met name 's nachts, als ze elkaar niet goed kunnen zien.

Een gemiddelde haringscheet duurt 2.5 seconden maar er zijn uitschieters gemeten van wel 8 seconden. Stel je voor! Het bleek ook dat er geen relatie was met eten en ze laten meer scheten als er meer andere haringen in de buurt zijn. Nou zijn er scholen haring bekend van wel 1 miljoen haringen, wat een geknetter moet dat opleveren. De scheten die ze laten vallen precies binnen het gehoorbereik van de haring maar de meeste andere dieren kunnen hun scheten niet horen, een babbeltje met een krab zit er dus niet in maar het voordeel is wel dat heerlijk kunnen roddelen over andere beesten zonder dat die hen kunnen horen. Haringen zijn dus fantastische beesten.

Dat was dan weer de blog voor vandaag, ik ga naar de WC, even 'harings' praten.